قصص عن الصبر على أقدار الله للكبار والأطفال مكتوبة 2025

Verhalen over geduld met Gods pijnlijke lot

,

Geduld is een van de goede eigenschappen en zeer grote kwaliteiten, en het is een van de belangrijkste daden van aanbidding waar de Almachtige God van houdt, aangezien geduld in het licht van tegenspoed een zeer grote daad van aanbidding is waar de Almachtige God van houdt. dat voor u, via dit artikel, een reeks verhalen opsomt over geduld met Gods pijnlijke bestemming en verschillende kwellingen.

Een verhaal over het geduld van de profeten

• Het grootste en meest prominente voorbeeld van geduld is
  
  Het verhaal van onze meester Ayoub, vrede zij met hem

  
  Die door de Almachtige God op de proef werd gesteld met de zwaarste soorten beproevingen op het gebied van gezondheid, kinderen en andere beproevingen.
  

• Job, vrede zij met hem, leefde in een staat van geluk en voorspoed. Hij had veertien zonen en een dochter. Hij bezat ook volledige fysieke kracht en gezondheid.
  

• إقرأ أيضا:ما هي قصة يوم عاشوراء عند أهل السنة مختصرة 2025

  De Almachtige God trof hem met lichamelijke zwakte en hij verloor al zijn kinderen, de een na de ander. De grote kwelling betrof zijn gezondheid, aangezien zijn huid eraf viel en hij deze niet onder controle kon houden, en zijn fysieke toestand duidelijk verslechterde.
  

• Live
  
  Onze Meester Ayoub, vrede zij met hem
  
  Omdat hij jarenlang last had van deze aandoening, trokken mensen en familieleden van hem weg, en van zijn metgezellen en zijn vrouw bleven slechts twee mensen over, die hem steunden, aan zijn zijde stonden en werkten om hem te voeden en te verzorgen.
  

• De vrouw van Ayoub, vrede zij met hem, knipte uiteindelijk haar vlechten af ​​en verkocht ze zodat ze eten naar haar man kon brengen. Hij werd boos op haar, waardoor Ayoub, vrede zij met hem, boos werd.
  

• Hij riep de Almachtige God aan om hem de overwinning te schenken en hem te redden van de kwelling en ellende die hem overkwam, dus zond God de engelen naar hem toe die hem op bevel van de Almachtige God naar zijn jeugd deden terugkeren, en zijn gezondheid werd volledig hersteld, en Zijn vrouw werd ook een jonge man. God zegende hem met veel kinderen ter vervanging van degenen die hij eerder had verloren, en zijn toestand veranderde in beter dan voorheen als beloning voor zijn geduld met hem. Gods gebod en test.
  

إقرأ أيضا:قصة نوح عليه السلام كاملة بالتفصيل للأطفال مكتوبة 2025

Verhalen over geduld uit de levens van de metgezellen

• De metgezellen gaven de prachtigste spreekwoorden
  
  Geduld met verdrukking
  
  Eén van de meest prominente voorbeelden hiervan is de metgezel Bilal bin Rabah, de muezzin van de Boodschapper (vrede en zegeningen zij met hem), die voorheen in de Boodschapper (vrede en zegeningen zij met hem) geloofde.
  

• De ongelovigen wachtten tot de zon erg heet werd en ze plaatsten een steen op Bilal's borst, moge God tevreden met hem zijn, maar hij was zeer standvastig en sterk en herhaalde altijd “Ahad Ahad” en weigerde op hen te reageren en zijn leven op te geven. geloof in ruil voor deze kwelling.
  

• Liaan
  
  De Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem
  
  Hij maakte hem tot zijn eigen muezzin vanwege zijn melodieuze stem en zijn sterke geloof in de Almachtige God.
  

• إقرأ أيضا:قصة ابليس كاملة مع الله ومع الرسول 2025

  geduld
  
  Al Yasser
  
  Een van de grote verhalen waarover gesproken kan worden is het onderwerp geduld, aangezien Yasser, zijn vrouw Sumaya bint Khayyat, de zoon, en Ammar de beste voorbeelden waren van een sterk geloof en geduld ondanks ellende en kwelling.
  

• Deze familie geloofde aan het begin van de oproep, en de ongelovigen martelden hen en onderwierpen hen aan de meest ernstige vormen van kwelling, maar ze waren geduldig en zochten beloning, en de moeder en vader stierven en werden…
  
  Ammar bin Yasir
  
  Een van de grootste metgezellen die in vele veldslagen met de Profeet heeft gevochten.
  

• De Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, kwam langs de familie Yasir en beloofde hen het Paradijs als beloning voor hun geduld, zeggende: “Wees geduldig, familie Yasir, want jullie belofte is het Paradijs.”
  

Een verhaal over geduld met Gods besluiten

De vijfentwintigjarige Ahmed leidde een gelukkig leven nadat hij zijn universiteit met onderscheiding had afgerond. Ahmed begon te werken bij een van de grootste bedrijven en stelde vervolgens het meisje ten huwelijk met wie hij altijd had gedroomd te trouwen.

Omdat de situatie echter onmogelijk kon blijven voortduren, raakte Ahmed na een jaar betrokken bij een zwaar auto-ongeluk. Ahmed werd naar het ziekenhuis gebracht zonder te weten of te voelen wat er met hem gebeurde.

Het is bijna een maand geleden en alle vrienden en familie weten niet wat ze moeten doen. Zijn verloofde voelde zich erg verdrietig en wist niet wat ze moest doen, vooral nadat ze hoorde dat haar ouders de verloving wilden verbreken.

Dit was de beslissing van de familie van het meisje nadat ze hoorden dat Ahmed een van zijn benen had verloren als gevolg van het ongeval en dat hij mogelijk niet meer zou kunnen bewegen.

Uiteindelijk werd Ahmed wakker en zag al zijn vrienden en familie om hem heen. Er gingen enkele dagen voorbij voordat de jongeman weer volledig bij bewustzijn kon komen.

Ahmed ontdekte dat hij zijn benen verloor, dus bleef hij God danken. Iedereen om hem heen was verrast door zijn standvastigheid. De waarheid is dat ze erg bang waren voor zijn reactie. Ahmed houdt heel veel van voetbal, en van beweging en reizen.

Ahmed ontdekte toen dat de kans groot was dat hij in een rolstoel zou blijven zitten. Hij wanhoopte niet, maar was geduldig, tevreden en God dankbaar.

Drie dagen gingen voorbij en Ahmed lag in het ziekenhuis, maar hij was verrast dat zijn verloofde hem niet ging opzoeken, aangezien hij haar dagelijks onder de bezoekers zocht. Ahmeds moeder voelde zijn verwarde blikken, dus vertelde ze hem de waarheid. Zijn ogen traanden een beetje, maar hij probeerde snel zichzelf te beheersen en God te danken.

Dagen gingen voorbij en Ahmed keerde terug naar zijn huis

Hij probeert een glimlach op zijn gezicht te houden en lof op zijn tong. Ahmed wist dat hij zijn baan kwijt was, omdat het werk niet zo lang kon wachten.

Ahmeds moeder was erg nieuwsgierig naar haar zoon, omdat ze wist hoeveel hij hield van alle dingen die hij verloor. Je weet dat het voor iemand moeilijk is om op één dag alle dingen waaraan hij gehecht is, te verliezen.

De moeder was erg bang dat Ahmed zich anders probeerde voor te doen dan hij zich voelde, om hen geen medelijden te bezorgen. Dus besloot ze het hem te vragen.

Moeder:

Achmed Habibi.

Ahmed:

Ja, mama.

De moeder hield haar tranen tegen:

Vertel me eens, hoe kun je God nog steeds danken en glimlachen, ook al ben je al die dingen kwijtgeraakt!

Ahmed glimlacht alsof herinneringen aan zijn vorige leven voor hem verschijnen

: Weet je, moeder, vroeger heb ik me altijd voorgesteld dat mij een ongeluk zou overkomen, en dan zei ik tegen mezelf: dat zou toch wel het einde van de wereld voor mij zijn, want zo kan ik niet leven. Ahmed zuchtte even en vervolgde:

Maar nu het daadwerkelijk is gebeurd, dank ik God meer dan duizend keer per dag dat Hij mij de kans heeft gegeven om berouw te tonen en de fouten en zonden die ik in het verleden heb begaan recht te zetten.

Natuurlijk voel ik me soms zwak en verdrietig, maar ik probeer mezelf er snel aan te herinneren dat dit een test is en dat ik geduld moet hebben. De waarheid is dat jij, mijn vrienden en de hele familie mij altijd dit gevoel geven.

Zijn vader omhelsde hem stevig en bleef voor hem bidden dat God hem standvastigheid zou schenken, hem de zegen van tevredenheid en geduld zou schenken, en dat God hem met goedheid zou compenseren.

Twee jaar later was Ahmed hersteld, begon op zijn been te lopen en had geen rolstoel meer nodig. Hij kreeg een beenprothese zodat hij zijn leven weer kon oppakken.

God zegende hem met een veel betere baan dan de baan die hij had. Naast het feit dat hij kon terugkeren naar het meisje van wie hij hield en dat ze trouwden, nadat ze haar ouders had kunnen overtuigen.

Een traditioneel verhaal over geduld

In een van de landen woonde de koning vroeger samen met zijn wijze minister in zijn paleis. Telkens wanneer de koning door enig kwaad werd getroffen, klein of groot, en hij zijn minister daarover vertelde, antwoordde hij: Misschien zou het goed zijn.

Op een dag liep de koning een ernstige verwonding op waardoor een van zijn vingers werd afgesneden. Toen hij het de minister vertelde, was het gebruikelijke antwoord: misschien wordt het beter.

De koning was het beu om dit antwoord te horen, dus hij had geen andere keuze dan de minister gevangen te zetten. Het antwoord van de minister was: Misschien is het goed. Dagen gingen zo voorbij. Op een dag besloot de koning te gaan jagen in het bos naast het paleis.

De bewakers maakten zich klaar en gingen met de koning mee, en de koning begon te zoeken naar zijn prooi waarop hij zou jagen. De koning zag zijn prooi achter de bomen, dus begon hij hem te achtervolgen. De bewakers gingen niet achter hem aan omdat ze wisten dat hij niet ver ging.

Deze keer was echter niet zoals de vorige. De koning trok feitelijk weg en werd gevangengenomen door een van de stammen die het bos bewoonden.

De koning begreep dat deze stam hem als offer zou brengen aan de god die zij aanbaden, dus had hij geen andere keuze dan zijn ogen te sluiten en zijn lot af te wachten, omdat hij wist dat daar geen ontkomen aan was.

De koning was verrast dat de stamleden op het laatste moment van het idee afzagen toen een van hen zijn afgehakte vinger zag. Ze vinden dat hij gebrekkig is, dus kunnen ze hem niet als offer aanbieden.

De koning keerde na zijn vrijlating snel terug naar het paleis en beval de minister onmiddellijk te verwijderen.

de koning:

Nou minister, nu begrijp ik waarom u mij vertelde dat het misschien goed zou zijn.

De minister glimlachte toen hij hoorde wat er was gebeurd

: Dank God voor uw veiligheid, o koning.

de koning

:Maar er is iets dat mij in de war brengt!

Minister

:En wat is er, meneer?

de koning

: Ik begreep het goede voor mij in het verhaal, maar wat is het goede in jouw gevangenschap?!

Minister

Stelt u zich eens voor, mijnheer, als u destijds niet had samengespannen om mij gevangen te zetten, zou ik dan niet met u zijn gaan jagen?

De koning antwoordde snel:

zeker!

Minister:

En je weet dat ik je voor geen enkele stap zal verlaten!

de koning

: Oké.

Minister:

Dus als jij en ik gevangen waren genomen, zouden ze je in de steek hebben gelaten vanwege je verwonding, en mij als offer hebben aangeboden. Ik zou nu niet voor je staan. is het niet?

De koning lacht:

Ja, mijn vriend, het kan goed zijn.

Sinds die dag hebben de koning en de minister zichzelf, in alle slechte situaties, altijd aan dat vonnis herinnerd. Ook jij, beste lezer, onthoud altijd dat er iets goeds zit in alles wat er in je leven gebeurt. Mogelijk zult u morgen of overmorgen de reden hiervoor te weten komen. Je kent hem misschien niet, maar zijn kennis blijft bij God totdat jouw tijd is gekomen. Wees altijd geduldig en praat tegen jezelf

Ik hoop dat het goed zal zijn.

Een verhaal over geduld, de sleutel tot verlichting

• Er werd een bepaalde persoon beschreven
  
  Met goedheid en eerlijkheid
  
  Telkens wanneer God de Almachtige hem op de proef stelde, dankte hij de Almachtige God en herhaalde hij altijd het goede, als God het wilde.
  

• De man was bezig met het grootbrengen van kippen en hanen, en op een nacht kwam er een wolf naar hem toe en at zijn haan op. Hij zei: “Goed, als God het wil”, wat de zin was die hij altijd uitsprak. Diezelfde nacht bewaakte de hond de haan. hij stierf, dus hij aarzelde niet om goed te zeggen, als God het wil.
  

• Na deze dingen stierf zijn ezel en hij zei hetzelfde. De mensen waren erg verrast door hem en beschreven hem als een koud en onverschillig persoon die zich niets aantrok van wat ze zeiden.
  

• De volgende dag kwam er een groep dieven en viel iedereen aan die in het land was, behalve deze man. Het was Gods wijsheid dat ze hem niet konden bereiken omdat hij geen honden of ezels had om geluiden te maken.
  

• Dit was het wonderbaarlijke resultaat van het geduld van deze man, waardoor iedereen zich afvroeg wat er gebeurde en ik begreep de reden achter de dankbaarheid van de man aan de Almachtige God na elke ramp die hem overkwam.
  

Korte verhalen die kinderen geduld leren

In pre-islamitische tijden kwam er een man naar Antara bin Shaddad en vroeg hem: ‘O Antara, wat is het geheim van jouw moed waardoor je mannen kunt overwinnen?’ Antara antwoordde en zei: Steek je vinger in mijn mond en neem deze vinger van mij. en stop het in je mond.

Toen beet elk van hen in de vinger van de ander, en de man kon de pijn niet verdragen en schreeuwde luid. Antara opende zijn mond en haalde de vinger van de man eruit en zei toen tegen hem: 'Dit is hoe de meeste helden het moedigst zijn.' Met geduld en uithoudingsvermogen.

Het belang van het verhaal

• Geduld ondanks tegenslag en slechte omstandigheden betekent niet dat je zwak bent of dat je je overgeeft.

• Pas op dat u zich niet ongerust maakt over Gods bestemming, want Gods bestemming is allemaal goed.

Er wordt gezegd dat een wijze man eens op reis ging naar een oosters land en daar een ontroerend tafereel zag, het tafereel was als volgt:

De kinderen klaagden over de honger, dus maakte de moeder het eten klaar en zette het voor haar kinderen neer om te eten. Zodra de kinderen hun handen in de borden staken om te eten, viel een groep mannen hen aan en graaiden de borden met eten van zich af. voor de kinderen en ze uit hun zicht verbergen.

De situatie gebeurde zonder dat de moeder bewoog, dus vroeg de wijze man haar: Waarom ben je niet verhuisd in het belang van je kinderen? De moeder zei tegen hem: Wacht nog even, dan zul je alles begrijpen. De kinderen gingen op zoek naar voedsel. en gaf niet op totdat ze het vonden en het met alle vreugde en plezier aten. De moeder keek naar de wijze man en zei tegen hem: Zo voeden Wij onze kinderen op om geduldig te zijn, niet om lui te zijn, en om een poging.

Het verhaal van de kip en de kuikens voor kinderen

Een domme kip streefde ernaar om jonge kuikens te hebben, net als andere kippen in de schuur, en toen ze eieren legde en het ei onder zich zag, dacht ze dat het een steen was, en ze was verdrietig voor zichzelf, omdat ze geloofde dat de kip de kuikens verdrijft. uit haar maag heel, en ondanks haar verdriet besloot ze geduldig te zijn en door te gaan, misschien zou ze bereiken… Een gelukkig resultaat.

De kip hield het ei en de volgende dag legde ze nog een ei. De kip was verdrietig over haar pech, maar ze bleef het proberen totdat ze een groot aantal eieren had die ze onder zich hield zonder te weten dat de kuikens die ze wilde zien, zouden komen. komen uit hen voort.

Na maanden van geduld en wachten kwamen alle eieren uit en kwamen er een groot aantal kuikens uit. De kippen bleven er verbaasd naar kijken. Ze hadden lang geduld gehad en nu heeft God hun geduld gekroond met de grote vreugde dat ze altijd al had gewenst.

Het verhaal van de kleine visser

De grootvader en zijn kleinzoon gingen vissen in het meertje naast hun huis. Dit was de eerste keer dat de jongeling dit deed. Zijn grootvader wist dat hij haast had en geen greintje geduld had.

De grootvader leerde zijn jonge kleinzoon hoe hij aas moest plaatsen, hoe hij een haak moest gooien, en vertelde hem dat hij geduldig en kalm moest zijn zodat de vissen niet zouden ontsnappen. Zowel opa als kleinzoon gingen naar een geschikte plek zodat ze vis konden vangen.

Er gingen vijf minuten voorbij,

De kleinzoon riep:

serieus! serieus! Waar is de vis gebleven?

Grootvader antwoordde niet en bleef zwijgen. De kleinzoon herhaalde hetzelfde geschreeuw nog vier keer binnen een uur. In ruil daarvoor behield de grootvader dezelfde kalmte.

Nadat er een uur was verstreken, begon de hengel van grootvader te trillen, zodat je wist dat een vis het aas had opgegeten. De grootvader stond op, pakte kalm de haak en probeerde eraan te trekken zodat de vis niet zou ontsnappen. De kleine kleinzoon merkte wat de grootvader aan het doen was, dus kwam hij naar hem toe. De kleine jongen stond op het punt te schreeuwen, maar hij herinnerde zich eindelijk de waarschuwing van zijn grootvader dat de vis zou wegrennen.

Opa kon de vis vangen en uit het water trekken. Het jongetje bleef naar de vis kijken en voelde zich heel gelukkig. Hij vertelde zijn grootvader dat hij de volgende keer met hem mee wilde gaan, op voorwaarde dat hij kalm bleef.

De les van het lezen

Verhalen over geduld

We weten dat het leven in de ogen van sommige mensen misschien niet zo rooskleurig is, maar weet je wat! Het kan een paar uur, dagen of zelfs maanden duren voordat u de goedheid verkrijgt die uit uw geduld voortvloeit.

Probeer het en onthoud altijd dat wie tevreden is met Gods besluit, God tevreden zal zijn met de schoonheid van zijn bestemming. Ik bid altijd dat God je geduld en tevredenheid zal schenken.

Lees hier verhalen over geduld bij tegenslag

Je kunt meer verschillende verhalen over geduld volgen, waarmee je lessen en preken kunt krijgen, door het gedeelte Islamitische verhalen van de site te volgen, waar een groep van de meest wonderbaarlijke en onderscheidende islamitische verhalen door de eeuwen heen wordt vermeld.